Huisje heutefleu!
Door: Jacqy
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
14 Februari 2016 | Australië, Strahan
12 februari
Vanmorgen ging de wekker rond de klok van 5 … dat viel even niet mee, want heel geweldig hadden we niet geslapen. Warm, gehorig, bang dat we de wekker niet zouden horen. Maar uiteindelijk stonden we gepakt en op tijd bij de receptie. Dus hop hop hop met de shuttlebus naar het vliegveld.
Hier kon je zelf inchecken en je bagage droppen. Bleek de lichtste koffer te zwaar (huh!), dus er iets uitgehaald en in de handbagage gedaan. Wat stonden we te hannesen zeg, we leken wel twee newley’s, jeetje! Bleek dat er ook geen opties meer waren om naast elkaar in het vliegtuig te zitten! Op advies van het grondpersoneel konden we bij klantenservice vragen of er toch nog een mogelijkheid was … en jawel, 2x naast elkaar bij de nooduitgang. Dubbel zo fijn, want daar was de beenruimte ook 2x zo tof!
Toen naar de gate voor een fijne koffie … waar ik moest ineens even aan Cindy en ons tripje naar Dublin moest denken, dat we bij de verkeerde gate zaten. Jullie voelen ‘m al aankomen … jawel, we zaten bij de verkeerde gate. Maar de vertrekhal van de binnenlandse vluchten was gelukkig niet zo heel groot, dus vrij snel hadden we onze achterstand ingehaald en waren we keurig op tijd bij de juiste gate.
Na een rustig vluchtje, met ontbijt inbegrepen, landden we op Tasmanië (ongeveer net zo groot als Nederland) en kon ons tweede avontuur beginnen. We waren uiteraard enorm benieuwd!
Het afhaaldepot van Britz was op loopafstand van het vliegveld, dus na alle verplichte afhandelingen konden we al snel op pad met ons tijdelijke huisje! Het was wel even wennen, want voordat alles een plekje had … Dat duurde allemaal te lang, dus alles maar vanuit de koffers in de camper gemikt en op pad gegaan. De eerste stop was bij het informatiecentrum in Hobart, want als je met huisje heutefleu op pad gaat, moet je koelkastje toch wel gevuld zijn. Volgens de dame achter de balie had Hobart niet echt een goed gevulde supermarkt, maar als we langs New Norfolk kwamen, maakten we daar meer kans. Met het TomTommetje gingen we gelijk de goede richting uit en na wat zoekerij in New Norfolk kwamen we bij een forse Woolworth, hoe fijn! Daar in twee etappes boodschapjes gedaan, want het hoort natuurlijk dat je iets vergeet. We waren nog in de buurt, dus dat was geen probleem. Tussen de boodschappen door zijn we nog even langs de BWS (Beer, Wine, Spirits) gegaan om wat wijn in te slaan en toen weer verder. Dat verkopen ze namelijk niet in de supermarkt, tenzij er een BWS in de supermarkt aanwezig is. Net zoiets als Gall&Gall bij Albert Heijn.
Ons einddoel voor deze dag was niet ver, Mt Field National Park. Na een bezoekje aan het informatiecentrum aldaar bleek dat de camping op één worp afstand lag en we konden gaan staan waar we maar wilden. Al snel kregen we contact met de buren, deelden we ons bordje aan de picknicktafel buiten en hebben we ter afsluiting een prachtige wandeling tussen de varens gemaakt.
Hoe handig is het trouwens als je je gasstel buiten hebt! Veel beter als je uien bakt, haha!
We hebben trouwens kennis gemaakt met mister Huntsman nummer twee!! Nu was het Cor die uit nieuwsgierigheid een houten deurtje openmaakte, allememaggies, daar zat een spin ter grootte van een volwassen pingpongbal! Klaarblijkelijk lieten we dat ook merken, want als snel kwamen twee dames kijken of we misschien een slang (!) hadden gesignaleerd. Ooooh, het is maar een spin, en wel met de mooie naam Huntsman. Hij bijt wel, maar hij is niet giftig … fijn! Oh, en ook zo fijn om te weten … dit was nog maar een kleintje!!!
Zoals ik al vertelde, hebben we na het eten een wandelingetje gemaakt, en zo grappig om kleine buideldiertjes (als ik het goed heb de pademelon) rond te zien hoppen. Hoe donkerder het wordt, hoe meer je er ziet. Uuuuhhhh, dit klinkt wat tegenstrijdig, haha!
We gaan nu ons bedje maar eens opmaken, ofwel, de camper ombouwen tot een bed.
Geen Wi-Fi, dus lekker rustig. En morgen maar weer eens een fijne wandeling uitzoeken.
Het weer is hier trouwens nogal veranderlijk, dus we hopen dat de weergoden ons deze twee weken een beetje goed gezind zijn. Vooralsnog was deze eerste dag een fijne binnenkomer, heerlijk weer!
13 februari
Wat hebben we heerlijk geslapen in ons huisje heutefleu zeg! Dit campertje heeft geen vast bed, dus dat is dan wel telkens het bed opmaken en afhalen … hoewel … afhalen? … ik rol het gewoon op, haha!
Kwestie van wat routine ontwikkelen en het is volledig geen moeite.
Na een ontbijtje van eieren met bacon stond er een wandelingetje van zo’n 2 uur op het programma, een aaneenschakeling van Russell Falls, Horseshoe Falls, Tall Trees Circuit en Lady Barron Falls. Hoe prachtig klinkt dit allemaal, en hoe prachtig was dit zeg! Echt dwars door een sprookjesachtig bos met een ontelbare hoeveelheid boomvarens!
Er zijn trouwens best wat bosbranden op Tasmanië, dus niet alles is toegankelijk. Zo wilden we eigenlijk nog verder in dit gebied, maar dat was afgesloten. Ook tijdens onze wandeling konden we de bosbranden niet negeren, een constante geur van een houkachel hield ons tijdens de gehele wandeltocht gezelschap. Veel delen bestaan uit veengrond, dus dat smeult lekker ondergronds door. Tel daar de regenmeter bij op die voor Tasmaanse begrippen al heel lang droogstaat en je hebt de ideale situatie voor een wakkerend vuurtje, wat het blussen ervan geen lichtvoetige opgave maakt. Echt zo zonde, het is hier zo niet-te-beschrijven mooi.
Afijn, ik dwaal af … na de wandeling hebben we de stroom van ons campertje afgekoppeld, hebben we ons straatje geveegd, alles binnen vergrendeld en opgeruimd, en zijn we op weg gegaan naar Lake St. Clair.
Onderweg hebben we een stop gemaakt bij een bessenboerderij … zal vast anders heten, maar ik zou op dit moment even niet weten hoe, haha! Hier hebben we voor een godsvermogen een rondje zoetsappige frambozen gekocht, maar ze waren ook voor een godsvermogen zo lekker!!! Alles is hier trouwens een stuk duurder dan bij ons, hoewel als tegenhanger de brandstofprijzen een stuk lager liggen.
Onderweg nog even de benen gestrekt bij Bronte Lagoon en toen naar de camping bij St. Clair.
Wat informatie verzameld voor een mooie wandeling morgen, boekje gelezen in de zon, een van-alles-bij-elkaar-gegooid hapje gegeten en heerlijk onder het wolletje gedoken.
We hopen morgen wederom op een zonnige dag, maar de weersverwachtingen schijnen een stuk minder te worden dan waar we tot nu van hebben mogen genieten. Maar ondanks dat wordt de dag absoluut mooi!
Ook ik ben trouwens inmiddels vindbaar geworden voor de muggen … ik krabbel me suf!!
Nog steeds hebben we de Bushman met Deet niet in huis. Ik heb er in Halls Gap wel mee in mijn handen gestaan … dat blijkt nu verkeerde zuinigheid te zijn geweest, haha!
P.s. Marianne, wij hebben tandenborstels die je niet kunt ontdoen van batterijen, haha!
14 februari
Fijne Valentijnsdag allemaal! Ook vandaag mogen we weer een paar kaarten openmaken. Kaarten die we hebben meegekregen van de kinderen en kleinkinderen. Uit mijn hoofd gezegd bij elkaar zo’n stuk of 9, zooo leuk, alsof je steeds een cadeautje krijgt! Dank jullie wel lieve schatten!
Vanmorgen werden we met kletterende regendruppels op het dak wakker. Oké, even omschakelen, want hoe snel raak je verwend aan mooi weer. Dat je niet na hoeft te denken over hetgeen je aantrekt. Ondanks dat we voor alle weertypen kleding hebben ingepakt, hoop je sommige dingen toch voor niets te hebben meegezeuld!
Maar toen we klaar waren voor vertrek, begon de lucht blauw te kleuren. Dus hebben we ons opgemaakt voor een fijne wandeling, en wel voor de Watersmeet Track, Platypus Bay Track en de Aboriginal cultural walk aan elkaar, en dat in zo’n anderhalf uur. We hebben de eindstreep niet droog gehaald, maar wat was het weer een aaneenschakeling van afwisseling zeg! En niet voor te stellen hoe heerlijk het in het bos rook, een mengeling van mint met een zoetje. Soms gaat het je begrijpertje te boven. De temperatuur is trouwens gekelderd, dus de lange broek is uit het vooronder gehaald. Oh, en we hebben tijdens de wandeling onze eerste slang gezien!!! Gelukkig was hij banger dan wij … hoewel … dus hij maakte zich rap uit de voeten. Bij het informatiecentrum toch maar even gevraagd wat voor een slang het was. Oké … er zijn drie verschillende slangen op Tasmanië, en ze zijn allemaal giftig … fijn, haha!
Hierna op weg naar Strahan, aan de westkust, een autorit van zo’n uur of twee. De ruitenwissertjes maakten overuren! De vergezichten hadden zich in dikke bewolking verstopt en het weer nodigde niet echt uit om aan wandelingen te beginnen. Hoewel we op een onbewaakt moment toch zijn uitgestapt om naar de Nelson Falls te wandelen. Die 20 minuten met regenjas konden we best aan. En zoals met alles hier, je wordt absoluut niet teleurgesteld!
Ondanks de regen was het een onbeschrijfelijk mooie groene weg, echt een aanrader! Ik bedenk me nu dat dat waarschijnlijk komt, omdat het aan deze kant van het land toch wat natter is.
In Queenstown hebben we wat boodschapjes ingeslagen. En wat schetste onze verbazing, ze verkochten vuilniszakken met een geur … rozen, lavendel, citroen, sinaasappel … nog nooit gezien, jullie?
In Strahan hebben we een camping opgezocht. Zonder stroom of water, maar dat geeft niet want we zijn zelfvoorzienend, maar wel weer met een heerlijke douche. Op de een of andere manier hebben we wat met douches, zodra we aan het ‘camperen’ zijn, haha!
Cor is nu een heerlijk kipje aan het bakken op onze buitenbarbecue, schrijf en post ik dit verhaal, en maken we ons op voor een heerlijk rustige avond met een drankje en een boekje. We komen hier absoluut helemaal tot rust, heerlijk!!
Tot snel maar weer … hoewel … garantie tot de deur, want we weten niet wanneer we weer Wi-Fi hebben, haha!
Kus van 2 tijdelijke Tazzies!
P.s. foto's plaatsen lukt helaas niet zoals gepland, dus de rest volgt ... (inmiddels geplaatst)
-
14 Februari 2016 - 13:25
Nico:
Weer een heerlijk tof verhaal, jacq er gaat absoluut een schrijfster in je schuil. Uit de kast ermee. Kusjes voor allebei -
14 Februari 2016 - 19:49
Roelof En Marianne:
Zit ik heerlijk de uitgebreide verslagen te lezen en bedwing ik mijn behoefte om tussentijds naar beneden te scrollen om per dag vast de foto's te bekijken! Hummmm wat een teleurstelling: GEEN foto's!
Heel jammer, maar - eerlijk is eerlijk - de uitgebreide verslagen zijn weer prachtig!
Hier vandaag ook regen......en geen heerlijk kippetje op de gril, maar vanavond een goed warm soeppie! XX
owwww ik heb nu helaas ook pech met het plaatsen van een reactie!
-
17 Februari 2016 - 23:34
Paula En Marcel:
Goed verhaal Jacq! Daar kan geen hoestsiroop of keelpastille tegenop. Vitamine vakantie. Heerlijk! We reizen zo fijn met jullie mee. Hier zijn de druiven gesnoeid en de tomaatjes gezaaid maar er ligt nog een laagje ijs op de sloot. Wij bleekneuzen kijken uit naar jullie volgende verhaal. Bisous,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley