“The sooner you go, the longer your memories.”

25+26 februari
“The sooner you go, the longer your memories.”
Dit is toch wel een prachtige uitspraak, al zeg ik het zelf.
Velen van jullie weten dat we te kust en te keur roepen dat we reizen zoals deze, nu doen. Enerzijds omdat we nog fit zijn en anderzijds omdat we het ons nu kunnen veroorloven. Je weet immers niet hoe de vlag erbij hangt als we met pensioen zijn. Maar als je de uitspraak hierboven leest, is er dus een mooie derde reden om nu te reizen … ‘des te langer zijn de herinneringen’, prachtig, prachtig, prachtig!

Maar nog even naar het begin van de 25e!
Zoals ik al had aangegeven, zou de dag vroeg beginnen, op naar het vliegveld van Ho-ho-ho-bart!
Dat was fase één. Bij het inleverdepot van de camper stond fase twee aan de zijlijn te dringen … het uitruimen van de camper! Nou, ik kan jullie vertellen, dat is een heidens, maar tegelijkertijd dankbaar karwei. Je koffer lijkt gekrompen, de prullenbak is je beste vriend, je houdt producten over (maar die kun je aan startende reizigers doneren, mooi systeem), maar uiteindelijk weet je het dan toch zo te regelen alsof er de afgelopen weken niets is gebeurd, haha!
Na een laatste check, waarbij we bijna de zuignap van de TomTom op de vooruit hadden laten zitten (!), konden we al lopend met rollende koffers naar het vliegveld. Ingecheckt, koffers afgegeven en de laatste minuten weg zien tikken voordat we een dik uur de lucht in gingen, op naar Melbourne!
Op het vliegveld van Melbourne dachten we weer met de koffers herenigd te worden, maar die bleken achter de schermen direct door te gaan naar Amsterdam. We hadden eigenlijk voor de twee komende vluchten onze bergschoenen nog even willen ruilen voor iets comfortabeler schoeisel, maar helaas.
Op het vliegveld van Melbourne hebben we onze tijd doorgebracht met een fijne koffie, bijgestaan door een paar calorierijke chocolademuffins. En uiteraard hebben we ook een aantal winkeltjes afgestruind.
Toen door naar Hongkong, waar we op het vliegveld nog even een paar loempiaatjes naar binnen hebben gewerkt, en vervolgens door naar onze eindbestemming, Amsterdam.
Met een kleine vertraging van een half uur hadden we weer Nederlandse bodem onder onze voeten.
De temperatuur was hier trouwens net iets anders dan waar we vandaan kwamen … brrrr!
Na te zijn herenigd met onze koffers, altijd weer fijn, zijn we met de trein naar Rotterdam Centraal gereisd. En uiteindelijk met de taxi naar huis.
Vanaf het moment dat we de camper hebben ingeleverd tot aan onze voordeur, zijn we zo’n 35 uur onderweg geweest. Dat was best een dingetje … maar we hebben de reis goed doorstaan. De jetlag hebben we de kop ingedrukt, maar is absoluut aanwezig.
Vrijdag zijn we de hele dag in de weer geweest met wassen, boodschappen doen, foto’s sorteren, de post, etc. Tot het moment we gingen zitten, rond 19.30 uur … jawel, daar was dan toch de man met de hamer! We hebben het nog een kwartier volgehouden, maar zijn toen ons bedje maar in gekropen. En wat is nou fijner dan je eigen bed!! We hebben het klokje rond geslapen! Zaterdagochtend stonden we alweer bij de skibaan in Bergschenhoek, want de kleinkinderen hadden hun allereerste skiles. Tja, daar moet je toch als opa en oma bij zijn, wat was dat leuk zeg!
Nu ik dit schrijf, is het weekend ten einde, en daarmee ook de vakantie.

Het waren oprecht drie geweldige weken waarin we weer een stukje van de wereld hebben mogen ontdekken. Tasmanië is divers, prachtige bossen, mooie stranden, goed bereisbaar, heeft vriendelijke en reislustige bewoners, uitzonderlijke dieren en koffie om ‘u’ tegen te zeggen. Maar hiermee vat ik ook in het kort de tijd samen die we op het vaste land hebben beleefd. Van Melbourne via de Great Ocean Road naar Halls Gap en weer terug naar Melbourne. Een speldenprikje op de kaart van Australië. Het maakt je nieuwsgierig naar meer. Wie weet wat er in de toekomst voor ons in de sterren staat, uitgesloten is het in ieder geval niet. En het feit dat het zo ver weg ligt, dat station zijn we gepasseerd. Nu ligt niets meer ver weg, haha! Ik kan zeggen, ook namens mijn man ;-) , dat de lange reis het meer dan waard is.

Een volgende bestemming hebben we nog niet, maar dat zal vast niet lang duren … ons kennende, haha!

Nogmaals bedankt voor het meereizen lieve mensen!
Cor en Jacq.

P.s. de cd is helaas niet ongeschonden uit de strijd gekomen ... wel uit de cd-speler. Hiervoor moest de radio in zijn geheel ontmanteld worden, haha!