16 september
OMG, wat was het vannacht koud, mijn tenen werden gewoon niet warm!
De dag begon gelukkig strak blauw, dus met het opwarmen kwam het wel goed.
Na een fijne douche en ontbijt was het inpakken en wegwezen. Voor ons doen gingen we vrij laat op pad, 09.20u.
Eerst naar Blanding en een stukje richting Hanksville, wat een prachtige en rustige weg!
Op een gegeven moment ging de weg richting Mexican Hat onverhard en smal verder. Dit wilden we niet riskeren, dus ommekeer gemaakt. We wisten van dit risico, dus hebben we de terugreis ingezet met een kopje zelf gemaakte koffie langs de weg. Aan het eind (of begin, het is maar net hoe je het bekijkt) hebben we onze weg weer vervolgd over de 163 richting Monument Valley.
Echt fenomenaal prachtig, zelfs al voordat het welbekende plaatje van veel reclames, films en tv-shows opduikt. Zoals Navajo Twin Rocks, je begrijpt gewoon niet hoe het blijft staan. En al helemaal niet waarom je exact eronder/ernaast je restaurant wilt neerzetten …
Op een gegeven moment doemde Monument Valley op. Helaas hadden we de zon tegen, dus de plaatjes zijn iets minder mooi dan ze hadden kunnen zijn. Maar het blijft een wonder.
Om bij het Visitor Centre te komen, moesten we 20 dollar dokken. Dit stuit dan toch weer een beetje tegen de borst. In ons geval bestond dit bezoek alleen uit het maken van een paar foto’s en een toiletbezoek. Je kon ook een aantal tours boeken, want hier zelf iets ondernemen zit er nauwelijks in.
Maar om nou voor 85 dollar per persoon 1,5 uur in een safariwagen door de stoffige vallei te denderen … om het al helemaal niet te hebben over 2 uur hobbelen op een paardje. Zeer commercieel … misschien wel heel begrijpelijk, maar wij kregen er de riebeltjes van!
De enige wandeling die je op eigen houtje kon doen, was de Wildcat Trail. Maar i.v.m. de zinderende hitte was de trail alleen open vóór 10.00 en na 17.00 uur.
Misschien hadden we daar nog wel ons oog op laten vallen, ware het niet dat onze camping pas bij Page in zicht kwam. Tussen Monument Valley en Page was naast een aantal prachtige rotsformaties werkelijk geen ene kip te bekennen, laat staan een camping!
En Corrie, inderdaad, op de camping in Monument Valley wil je écht niet staan, wat een droefenis, haha!
Dus in Page op zoek naar een camping … de eerste was vol. Daar spraken we bij toeval een Hollands stel, zij hadden heel Page al afgekamd op zoek naar een plekje … alles in Page was vol! Misschien had dit te maken met het weekend, geen idee.
Zij wisten ons wel te vertellen dat je bij Walmart vrij mag staan als alle campings vol zijn.
Dus wij overnachten vannacht tegen een gereduceerd tarief van $0,- op de parkeerplaats van Walmarkt, en met ons nog zo’n 50 gestrande campers, haha!
Gelukkig hebben we vanmorgen de vuilwatertank geleegd en het water bijgevuld, dus we zijn helemaal zelfvoorzienend. Heerlijk pasta gekookt, mijn verhaaltje geschreven, en Walmart heeft Wi-Fi (alleen geen toegang tot internet), haha!
Wij gaan heerlijk onder de wol en vroeg weer op. We hebben de planning iets aangepast, dus morgen weer nieuwe avonturen.

17 september
De dag begon weer met een blauwe hemel, zelfs op de parkeerplaats van Walmart kan het niet stuk!
Vijf minuutjes het dorp uit en we hadden onze eerste wandeling al te pakken, naar Horseshoe Bend.
Nou, werkelijk in één woord prachtig! We zagen wel direct dat dit een enorme toeristische trekpleister was, wat een drukte! De bussen Japanners reden af en aan. Op zich geen probleem, maar ze maken zo ontzettend veel lawaai en gaan te pas en te onpas voor je neus staan als je een foto probeert te maken.
Na dit prachtige begin van de dag zijn we richting Fredonia gereden, alleen de naam is al geweldig toch! Het was weer een prachtige rit, langs schitterende rotspartijen en over een ogenschijnlijk vlak plateau. Maar niets is wat het lijkt, op deze weidse vlakte vele diepe kloven.
Over één van de kloven lag de Navajo Bridge, waar we uiteraard even zijn gestopt. Prachtig uitzicht op de rivier beneden, en onder de brug zat een aantal condors verscholen. Het nummer/de letter van de vogel correspondeert met de verzamelde informatie over de vogel. Zo hebben wij meneer P en mevrouw 30 gezien, haha! Dit kun je ter registratie doorgeven aan een parkwachter, maar dat hoorden we pas later bij het Visitor Centre in Jacob Lake.
We hebben daarna heerlijk geluncht bij Cliff Dwellers restaurant en zijn uiteindelijk dus gestopt bij het Visitor Centre in Jacob Lake. Wat een geweldig gepassioneerde meneer, Mike, werkte daar zeg! Hij was ons zeer behulpzaam bij het zoeken van een camping -mét douche- en meer dan bereid ons informatie te verschaffen over de omgeving. We hebben eerst ons plekje op de Kaibab campeRVillage veilig gesteld, zeker na een nachtje Walmart, en gelijk 2 nachten geboekt. Het is op en top Canada zo tussen de hoge naaldbomen. En hier wonen zulke leuke eekhoorns, met een witte plumeaustaart!!
Op de camping hebben we het washok maar eens opgezocht, want onze garderobe begon toch wel zodanig uit te dunnen dat een rondje wassen geen overbodige luxe was.
Met een grote hoeveel kwartjes hebben we 2 wasjes en een drogertje gedraaid. Het is niet handig alles in de droger te stoppen, dus hier en daar hebben we toch maar wat te drogen gehangen in de camper. Het is hier trouwens niet toegestaan buiten waslijnen te spannen, dus werd het ‘creatief met ruimte in de camper’.
Morgen de North Rim van de Grand Canyon bekijken. Deze kant is een stuk rustiger en minstens zo prachtig als de South Rim, waar iedereen heen gaat. Uiteraard komen we daar in deze vakantie ook, maar eerst gaan we dik genieten van de rust en de ruimte hier.
De dekentjes komen vannacht trouwens weer van pas, frrrrrrrr, koud!!
Foto's volgen, beperkt Wi-Fi hier. ;-)

Cor en Jacq.
P.s. het is inmiddels al de 18e bij jullie … Dennis, van harte gefeliciteerd met je verjaardag lieverd!!
Geen idee of ik dit bericht tijdig kan plaatsen op internet, er is namelijk in de weide omgeving geen Wi-Fi te bekennen, haha!