31 uur jarig!

Jaaaaaa, alweer een jaar voorbij!
Dank voor al jullie leuke lieve verjaardagreacties, ik voelde me écht helemaal jarig.
Cor heeft zich gisteren in een winkel verschanst om een verjaardagskaart te zoeken, maar het is net iets anders geworden, heuse whiteboards, haha! Dank je wel daarvoor mijn allerliefste!

Vanmorgen mochten we heel vroeg uit de veren, want om 05.15u mochten wij ons melden bij het restaurant.
Er stond een wandeling met gids op het programma.
We zijn hier in de regio waar de zeldzame quetzal voorkomt, dus dat werd het doel voor vandaag.
De verwachting lag niet erg hoog, gezien onze ervaring met het zien van beren in Canada en dolfijnen hier in Dominical.
We waren met 4 personen, inclusief onze gids. Dus dat werd een exclusief tripje … dachten wij.
In het busje de heuvel op, en daar stond een file aan auto’s en busjes, whahaaaa!
Welgeteld zo’n 40 man met professionele camera’s, van die mega toeters! Ohoh, wat voelde ik me ineens klein met mijn mobiele telefoon … ja, inderdaad … zónder mijn geliefde camera, waar ik zo heerlijk mee kan inzoomen. :(
Helaas kreeg ik gisteren een storing, één die ik al eerder heb gehad en met de stabiliteit te maken heeft. Zoomen was no go meer! Los daarvan kan ik met mijn 50x zoom niet op tegen 600x, haha!
En jawel, wis en waarachtig, we hebben meerdere quetzals gezien!! De gids heeft een aantal foto’s gemaakt door de telescoop. Wat een prachtige kleuren, en het mannetje heeft prachtige lange staartveren. Dit alles bij elkaar heeft zo’n anderhalf uur geduurd, maar meer dan zeer tevree zijn we weer naar de lodge teruggekeerd. Over de lodge gesproken, wat een geweldig magische plek weer! Zo sereen, ik voelde me er vanaf de eerste seconde helemaal thuis.
We hebben gisteren trouwens alles wat vochtig en nat was boven het elektrische kacheltje kunnen drogen. En het meest belangrijk waren de schoenen van Cor, die waren werkelijk nog kletsnat. Maar die waren vanmorgen ook kurkdroog, hiep hooi!
We hebben tijdens onze wandeling kennis gemaakt met Roy, later ook met zijn vrouw Linda, uit Engeland.
Wat een ontzettend leuke mensen waren dat, zo ontzettend mee gelachen. Wij houden wel van die Engelse humor.
En wat bleek, Roy is ook 13 december jarig, what a coincidence!
Anyway, na de wandeling was het tijd voor ontbijt. Nou, dat was hier helemaal een feestje! Ook weer van de kaart, dus geen buffet. Hebben ze hier trouwens niet veel, lopend buffet. In ieder geval niet waar wij zijn geweest gedurende deze reis.
Na het ontbijt hebben we koffers ingepakt, hebben we heerlijk in een waterig zonnetje gezeten, heb ik met mijn mobiel door de tuin gerend en foto’s gemaakt van de weelderige zee aan bloemen en planten, en kregen wij een goed gevuld lunchpakketje mee voor onderweg.
Oh, en Cor heeft nog bloempjes voor mij geplukt, want tja, een verjaardag is geen verjaardag zonder bloemen. ;)
In de buurt van San José werd het op de weg weer een drukte van jewelste … pffff, altijd zo’n cultuurshock als je vers uit de natuur rolt.
We hebben de auto ingeleverd, zijn met de shuttlebus naar het vliegveld gebracht en heb ik hier dit bericht geschreven.
Het laatste bericht zal weer vanuit onze huiskamer geplaatst worden, tot dan!

Pura Vida!
P.s.: we zijn inmiddels thuis, maar er volgt nog een afsluitend bericht.