Schiphol-Hongkong-Melbourne-Port Campbell
Door: Jacqy
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
09 Februari 2016 | Australië, Halls Gap
5 + 6 + 7 februari
Ik heb begrepen dat het plaatsen van reacties bij ons laatste bericht niet van een leien dakje ging … of eigenlijk, helemaal niet!
Inmiddels zou het weer moeten lukken, dus ik zou zeggen “blijf het bij ieder nieuw geplaatst bericht proberen”. :-)
Maar nu eerst nog even naar afgelopen vrijdag. Na een enerverende donderdag waren we eindelijk klaar voor vertrek! Zo’n laatste dag blijft toch altijd hollen en vliegen.
Onze trouwe chauffeur Nico reed voor (waarvoor heel veel dank!) en in een mum van tijd waren we op Rotterdam Centraal. De treinkaartjes waren thuis al geprint, dus de poortjes schoven moeiteloos voor ons open.
De Intercity bracht ons in 26 minuten op Schiphol, nou daar kun je toch niet tegenaan rijden!
We waren vooraf al ingecheckt, maar kregen toch bij de balie van Cathay Pacific instapkaarten voor zowel het traject Schiphol-Hongkong als voor Hongkong-Melbourne.
Heerlijk om in zo’n vliegtuig weer eens even je gedachten af te laten dwalen naar waar je dan ook wilt zijn, geen telefoon, niemand die iets van je verlangt, je hoeft even niets van jezelf … Nee, nog steeds vinden wij het geen straf om lang in een vliegtuig te zitten. Boekje lezen, filmpje kijken, muziek luisteren, tukje doen, beetje ijsberen door het gangpad, we hebben ons er met veel plezier tegenaan laten leunen.
Bij aankomst in Hongkong was het even oude-jongens-backpackers-krentenbrood … zoeken naar vervoer …. pakken we de bus, kan de trein, de metro … maar het werd een taxi, wel zo makkelijk en gelijk tot aan de deur van het Royal View Hotel. Niet echt de backpackers-aanpak, maar hé ik ben dan ook nooit een echte backpacker geweest, haha!
Met een kamer op de 16e verdieping was het uitzicht ook best aardig. Beneden een strand en als we naar boven keken, zagen we de onderkant van een brug … best merkwaardig, haha!
Het hotel had shuttleservice tot aan metrostation Tsuen Wan, dat was handig! Daar hebben we een enkele reis naar metrostation Centraal gekocht om met de Peak Tram over een steil spoor in nog geen 10 minuten naar Victoria Peak te gaan. Daar hadden we een prachtig uitzicht op de stad, zoals je altijd op tv ziet.
Hierna zijn we op zoek gegaan naar de Star Ferry en zijn we naar Kowloon overgevaren, ook dit was weer een prachtige ervaring.
Toen op zoek gegaan naar een hapje, maar we bevonden ons geloof ik op dat moment net in de verkeerde wijk … we zaten weliswaar letterlijk in Chinatown, maar de straat met eettentjes bevond zich vast elders, haha!
Dus we zijn voor gemak gegaan en hebben ons een calorierijk hapje van McDonald’s laten smaken.
Daarna zijn we naar het hotel gegaan en hebben we nog heerlijk een aantal uurtjes geslapen, want echt geslapen hebben we niet in het vliegtuig.
Toen onze handbagage ingepakt en met de taxi terug naar het vliegveld, waar we de lekkerste noodles ooit hebben gegeten!
Het is een prachtige stad, en de mogelijkheden zijn eindeloos. Alleen jammer dat de mensen zo onbehoorlijk onfatsoenlijk zijn, houden geen rekening met een ander, duwen je opzij, schuiven ongevraagd bij je aan tafel, rochelen waar je naast staat, dringen voor en doen net alsof ze zich van geen kwaad bewust zijn, kuchen midden in je gezicht als je niet uitkijkt, kijken alsof ze hun laatste oortje hebben versnoept … no, it’s not our cup of tea.
Maar ondanks dat was het een ervaring om nooit meer te vergeten.
De vlucht van Hongkong naar Melbourne ging van een leien dakje en hebben we voor een groot deel slapend en dommelend doorgebracht, heerlijk! En bij aankomst sta je ineens weer in een andere wereld!
Ook hier hebben we de taxi naar ons hotel genomen. Ons hotel (Travelodge Southbank) ligt midden in de stad, dus alle bezienswaardigheden zijn op loopafstand. Het weer was geweldig, strak blauw en zo’n 27 graden. Dus we zijn snel in onze korte broek gesprongen en op onderzoek uit gegaan. Veel gewandeld, de hop-on/hop-of bus genomen, fantastisch geluncht langs de Yarra rivier en ’s avonds een hapje gegeten bij de … Chinees, whaha!!!
En hoe heerlijk kan het dan ineens zijn, met korte mouwen door de stad op een zwoele zomeravond!
In Melbourne heb ik geprobeerd dit verhaal te plaatsen, maar dat is helaas niet gelukt. Jullie zullen vast denken “waar blijft ze nou!”, hihi!
8 februari
G’day!
Kangoeroes, koala’s, eucalyptusbomen, emoes, rode aarde, slangen, koeskoezen, krokodillen, spinnen (!), de Tasmaanse duivel, uitgesleten ravijnen, wallaby’s, boemerangs, dwergpinguïns, dingo’s, didgereedoo’s, oprijzende rotsformaties, het vogelbekdier, struisvogels, witte stranden, tropische wateren, wombats, kookaburra’s, Aboriginals … en zo kan ik nog wel even doorgaan. We hopen dat het hele arsenaal aan ons voorbij komt, en dus ook bij jullie.
Inmiddels is maandag ook voorbij, en wat een bijzondere dag was dat weer!
Vandaag hebben we een deel van de Great Ocean Road gereden, van Melbourne naar onze slaapplaats in Port Campbell.
De dag begon met enige vertraging. We dachten dat we de auto op moesten halen bij Hertz op St. Kilda Road, redelijk buiten het centrum. Dus wij met de taxi die kant op, maar dat bleek het adres van de lokale agent, en niet die van het afhaaldepot. Oké … wij weer met een taxi downtown Melbourne … we hadden het bijna aan kunnen lopen vanaf ons hotel! Foutje op de voucher van Pacific Island Travel … moeten we even melden als we weer thuis zijn.
Na een Efteling-rij (er stond nog net geen bordje met de wachttijd) bij Hertz konden we eindelijk van start! En wat voor start … links rijden, stuur aan de andere kant … dat is even wennen hoor! Gelukkig is het een automaat, dus dat scheelt nadenken boven in die hersenpan! Er werd ons trouwens een upgrade aangeboden, een Renault Mégane RS, alleen handgeschakeld. “Nee dank u, geef ons maar een automaat, die Renault hebben we thuis al, haha!.” We hebben de ruitenwissers veelvuldig voorbij zien komen. Niet omdat het regende, maar omdat de ruitenwisserhandel en de richtingaanwijzer ook zijn omgedraaid, whaha!
Ook heb ik als bijrijder min of meer links in de berm gezeten, zat de sluiting van de gordel aan de verkeerde kant en stapten we af en toe aan de verkeerde kant van de auto in. Maar als dit het ergste is wat ons deze vakantie kan overkomen, valt het allemaal reuze mee!
Maar wat een moois hebben we onderweg weer mogen aanschouwen. Zoals ik het vanavond omschreef “mijn hart ging open”, zo mooi allemaal. Bij het informatiecentrum in Geelong hebben we ons laten informeren over de Great Ocean Road. Want je kunt uiteraard van A naar B, maar dan zou je wel eens veel moois kunnen missen. Uiteraard moesten we keuzes maken, want alles zien en doen, dat gaat nou eenmaal niet. We hebben eerst maar eens zo’n overheerlijke Australische koffie gedronken in Torquay, ook wel ‘Surfers Paradise’ en de poort naar de wereldberoemde Great Ocean Road genoemd.
Deze weg is 243 km lang en wordt gerekend tot nationaal erfgoed van Australië. De weg is aangelegd tussen 1919 en 1932, ter ere van de soldaten die in de Eerst Wereldoorlog waren omgekomen, wat deze weg het grootste oorlogsmonument ter wereld maakt. De route is vooral beroemd omdat het langs de Twaalf Apostelen komt, een formatie van een aantal rotsen aan de kust. Je zou zeggen 12, maar daar zijn de meningen over verdeeld. Mochten er twaalf hebben gestaan, is er inmiddels een aantal gesneuveld door de tand des tijds. Volgens de meneer bij het informatiecentrum zijn het er nu 9.
Daarna door naar de Erskine Falls, waar we op een gegeven moment tussen de prachtige boomvarens liepen, degene waar ik zo verliefd op ben geworden in Nieuw-Zeeland.
Toen door naar Kennett River, waar papagaaien uit je hand aten en koala’s zaten te tukken in een boom. En jawel, we werden door beiden verrast, hoewel de koala’s niet veel hebben bewogen, haha!
We moesten vervolgens een keuze maken tussen de Treetop Walk in Otway National Park of de wandeling Maits Rest. Voor de Treetop Walk moesten we een ommetje maken, dus het werd wegens gebrek aan tijd de wandeling Maits Rest, en dat was totaal geen straf! Niet lang, maar wederom met boomvarens zover je kon kijken.
Onze laatste stop was bij de Twaalf Apostelen, wat was dat indrukwekkend zeg, prachtig!! Hoewel het er dus geen 12 meer zijn, laat het toch een grote indruk achter. En als je je realiseert dat deze rotsformaties uiteindelijk door de zee worden opgeslokt, voel je je best wel een beetje bevoorrecht ze in hun volle glorie te mogen aanschouwen.
Toen naar ons hotel, Waves in Port Campbell. En wat hebben we weer een geweldig leuk onderkomen! Een megagrote kamer, balkon met zicht op zee, de beste douche ooit, fijne haardroger (ook belangrijk, haha!) en een restaurant waar we heerlijk hebben gegeten. Al met al, het was een geslaagde dag!
Morgen gaan we weer verder met het maken van mooie herinneringen, maar daarover de volgende keer!
Ik hoop dat het plaatsen van dit bericht gaat lukken, net zoals ik hoop dat jullie inmiddels ook weer reacties kunnen plaatsen.
No worries!
XXX
Ik heb begrepen dat het plaatsen van reacties bij ons laatste bericht niet van een leien dakje ging … of eigenlijk, helemaal niet!
Inmiddels zou het weer moeten lukken, dus ik zou zeggen “blijf het bij ieder nieuw geplaatst bericht proberen”. :-)
Maar nu eerst nog even naar afgelopen vrijdag. Na een enerverende donderdag waren we eindelijk klaar voor vertrek! Zo’n laatste dag blijft toch altijd hollen en vliegen.
Onze trouwe chauffeur Nico reed voor (waarvoor heel veel dank!) en in een mum van tijd waren we op Rotterdam Centraal. De treinkaartjes waren thuis al geprint, dus de poortjes schoven moeiteloos voor ons open.
De Intercity bracht ons in 26 minuten op Schiphol, nou daar kun je toch niet tegenaan rijden!
We waren vooraf al ingecheckt, maar kregen toch bij de balie van Cathay Pacific instapkaarten voor zowel het traject Schiphol-Hongkong als voor Hongkong-Melbourne.
Heerlijk om in zo’n vliegtuig weer eens even je gedachten af te laten dwalen naar waar je dan ook wilt zijn, geen telefoon, niemand die iets van je verlangt, je hoeft even niets van jezelf … Nee, nog steeds vinden wij het geen straf om lang in een vliegtuig te zitten. Boekje lezen, filmpje kijken, muziek luisteren, tukje doen, beetje ijsberen door het gangpad, we hebben ons er met veel plezier tegenaan laten leunen.
Bij aankomst in Hongkong was het even oude-jongens-backpackers-krentenbrood … zoeken naar vervoer …. pakken we de bus, kan de trein, de metro … maar het werd een taxi, wel zo makkelijk en gelijk tot aan de deur van het Royal View Hotel. Niet echt de backpackers-aanpak, maar hé ik ben dan ook nooit een echte backpacker geweest, haha!
Met een kamer op de 16e verdieping was het uitzicht ook best aardig. Beneden een strand en als we naar boven keken, zagen we de onderkant van een brug … best merkwaardig, haha!
Het hotel had shuttleservice tot aan metrostation Tsuen Wan, dat was handig! Daar hebben we een enkele reis naar metrostation Centraal gekocht om met de Peak Tram over een steil spoor in nog geen 10 minuten naar Victoria Peak te gaan. Daar hadden we een prachtig uitzicht op de stad, zoals je altijd op tv ziet.
Hierna zijn we op zoek gegaan naar de Star Ferry en zijn we naar Kowloon overgevaren, ook dit was weer een prachtige ervaring.
Toen op zoek gegaan naar een hapje, maar we bevonden ons geloof ik op dat moment net in de verkeerde wijk … we zaten weliswaar letterlijk in Chinatown, maar de straat met eettentjes bevond zich vast elders, haha!
Dus we zijn voor gemak gegaan en hebben ons een calorierijk hapje van McDonald’s laten smaken.
Daarna zijn we naar het hotel gegaan en hebben we nog heerlijk een aantal uurtjes geslapen, want echt geslapen hebben we niet in het vliegtuig.
Toen onze handbagage ingepakt en met de taxi terug naar het vliegveld, waar we de lekkerste noodles ooit hebben gegeten!
Het is een prachtige stad, en de mogelijkheden zijn eindeloos. Alleen jammer dat de mensen zo onbehoorlijk onfatsoenlijk zijn, houden geen rekening met een ander, duwen je opzij, schuiven ongevraagd bij je aan tafel, rochelen waar je naast staat, dringen voor en doen net alsof ze zich van geen kwaad bewust zijn, kuchen midden in je gezicht als je niet uitkijkt, kijken alsof ze hun laatste oortje hebben versnoept … no, it’s not our cup of tea.
Maar ondanks dat was het een ervaring om nooit meer te vergeten.
De vlucht van Hongkong naar Melbourne ging van een leien dakje en hebben we voor een groot deel slapend en dommelend doorgebracht, heerlijk! En bij aankomst sta je ineens weer in een andere wereld!
Ook hier hebben we de taxi naar ons hotel genomen. Ons hotel (Travelodge Southbank) ligt midden in de stad, dus alle bezienswaardigheden zijn op loopafstand. Het weer was geweldig, strak blauw en zo’n 27 graden. Dus we zijn snel in onze korte broek gesprongen en op onderzoek uit gegaan. Veel gewandeld, de hop-on/hop-of bus genomen, fantastisch geluncht langs de Yarra rivier en ’s avonds een hapje gegeten bij de … Chinees, whaha!!!
En hoe heerlijk kan het dan ineens zijn, met korte mouwen door de stad op een zwoele zomeravond!
In Melbourne heb ik geprobeerd dit verhaal te plaatsen, maar dat is helaas niet gelukt. Jullie zullen vast denken “waar blijft ze nou!”, hihi!
8 februari
G’day!
Kangoeroes, koala’s, eucalyptusbomen, emoes, rode aarde, slangen, koeskoezen, krokodillen, spinnen (!), de Tasmaanse duivel, uitgesleten ravijnen, wallaby’s, boemerangs, dwergpinguïns, dingo’s, didgereedoo’s, oprijzende rotsformaties, het vogelbekdier, struisvogels, witte stranden, tropische wateren, wombats, kookaburra’s, Aboriginals … en zo kan ik nog wel even doorgaan. We hopen dat het hele arsenaal aan ons voorbij komt, en dus ook bij jullie.
Inmiddels is maandag ook voorbij, en wat een bijzondere dag was dat weer!
Vandaag hebben we een deel van de Great Ocean Road gereden, van Melbourne naar onze slaapplaats in Port Campbell.
De dag begon met enige vertraging. We dachten dat we de auto op moesten halen bij Hertz op St. Kilda Road, redelijk buiten het centrum. Dus wij met de taxi die kant op, maar dat bleek het adres van de lokale agent, en niet die van het afhaaldepot. Oké … wij weer met een taxi downtown Melbourne … we hadden het bijna aan kunnen lopen vanaf ons hotel! Foutje op de voucher van Pacific Island Travel … moeten we even melden als we weer thuis zijn.
Na een Efteling-rij (er stond nog net geen bordje met de wachttijd) bij Hertz konden we eindelijk van start! En wat voor start … links rijden, stuur aan de andere kant … dat is even wennen hoor! Gelukkig is het een automaat, dus dat scheelt nadenken boven in die hersenpan! Er werd ons trouwens een upgrade aangeboden, een Renault Mégane RS, alleen handgeschakeld. “Nee dank u, geef ons maar een automaat, die Renault hebben we thuis al, haha!.” We hebben de ruitenwissers veelvuldig voorbij zien komen. Niet omdat het regende, maar omdat de ruitenwisserhandel en de richtingaanwijzer ook zijn omgedraaid, whaha!
Ook heb ik als bijrijder min of meer links in de berm gezeten, zat de sluiting van de gordel aan de verkeerde kant en stapten we af en toe aan de verkeerde kant van de auto in. Maar als dit het ergste is wat ons deze vakantie kan overkomen, valt het allemaal reuze mee!
Maar wat een moois hebben we onderweg weer mogen aanschouwen. Zoals ik het vanavond omschreef “mijn hart ging open”, zo mooi allemaal. Bij het informatiecentrum in Geelong hebben we ons laten informeren over de Great Ocean Road. Want je kunt uiteraard van A naar B, maar dan zou je wel eens veel moois kunnen missen. Uiteraard moesten we keuzes maken, want alles zien en doen, dat gaat nou eenmaal niet. We hebben eerst maar eens zo’n overheerlijke Australische koffie gedronken in Torquay, ook wel ‘Surfers Paradise’ en de poort naar de wereldberoemde Great Ocean Road genoemd.
Deze weg is 243 km lang en wordt gerekend tot nationaal erfgoed van Australië. De weg is aangelegd tussen 1919 en 1932, ter ere van de soldaten die in de Eerst Wereldoorlog waren omgekomen, wat deze weg het grootste oorlogsmonument ter wereld maakt. De route is vooral beroemd omdat het langs de Twaalf Apostelen komt, een formatie van een aantal rotsen aan de kust. Je zou zeggen 12, maar daar zijn de meningen over verdeeld. Mochten er twaalf hebben gestaan, is er inmiddels een aantal gesneuveld door de tand des tijds. Volgens de meneer bij het informatiecentrum zijn het er nu 9.
Daarna door naar de Erskine Falls, waar we op een gegeven moment tussen de prachtige boomvarens liepen, degene waar ik zo verliefd op ben geworden in Nieuw-Zeeland.
Toen door naar Kennett River, waar papagaaien uit je hand aten en koala’s zaten te tukken in een boom. En jawel, we werden door beiden verrast, hoewel de koala’s niet veel hebben bewogen, haha!
We moesten vervolgens een keuze maken tussen de Treetop Walk in Otway National Park of de wandeling Maits Rest. Voor de Treetop Walk moesten we een ommetje maken, dus het werd wegens gebrek aan tijd de wandeling Maits Rest, en dat was totaal geen straf! Niet lang, maar wederom met boomvarens zover je kon kijken.
Onze laatste stop was bij de Twaalf Apostelen, wat was dat indrukwekkend zeg, prachtig!! Hoewel het er dus geen 12 meer zijn, laat het toch een grote indruk achter. En als je je realiseert dat deze rotsformaties uiteindelijk door de zee worden opgeslokt, voel je je best wel een beetje bevoorrecht ze in hun volle glorie te mogen aanschouwen.
Toen naar ons hotel, Waves in Port Campbell. En wat hebben we weer een geweldig leuk onderkomen! Een megagrote kamer, balkon met zicht op zee, de beste douche ooit, fijne haardroger (ook belangrijk, haha!) en een restaurant waar we heerlijk hebben gegeten. Al met al, het was een geslaagde dag!
Morgen gaan we weer verder met het maken van mooie herinneringen, maar daarover de volgende keer!
Ik hoop dat het plaatsen van dit bericht gaat lukken, net zoals ik hoop dat jullie inmiddels ook weer reacties kunnen plaatsen.
No worries!
XXX
-
09 Februari 2016 - 09:56
Ferry:
Klinkt fantastisch . Goede reis verder en het is altijd leuk om te horen dat het hier grijs en winderig en fris is. -
09 Februari 2016 - 10:12
Ton:
Bedankt voor het eerste verslag, maak maar veel herinneringen.
De foto's komen qua kleur slecht over, ik hoop dat ze op de camera wel goed zijn(even controleren?)
Ik verheug me op het volgende verslag. -
09 Februari 2016 - 10:18
Vera Verlaek:
Wat geweldig om zo met jullie mee te mogen reizen en toch iets van het leven zo ver van huis te horen.
Hele andere culturen, maar zo mooi om te lezen.
Wij wensen jullie nog hele mooie ervaringen en een geweldige vakantie.
Groeten,
Peter en Vera Verlaek -
09 Februari 2016 - 10:53
Jolanda Den Hoed:
nou luitjes klinkt allemaal weer adembenemend !! benieuwd naar de foto's!! goeie reis verder!! -
09 Februari 2016 - 11:08
Merel:
Eindelijk een heerlijk verslag!! Zat erop te wachten!! Weer een genot om t te lezen!! Heerlijk dat jullie het zo naar jullie zin hebben! Ziet er werkelijk super uit!! Geweldig liefjes!! Voor nu zilverzacht en een geweldige dag gewenst morgen!! Hele dikke xx -
09 Februari 2016 - 11:08
Monique D Bie:
Genoten van jullie eerste ervaringen. Dat smaakt naar meer..... Ik kijk uit naar het vervolg. Geniet er van! -
09 Februari 2016 - 14:03
Cindy En Henk:
Heeeey daar zijn ze dan toch!
Wat superleuk en al meteen een snoezige koala, prachtig.
Ik had in mijn verdwenen bericht geschreven of je voor mij een koala een dikke hug wil geven. Zoooooo lief (maar ze zijn niet zo lief geloof ik).
Wat een prachtige foto's! Geniet er heerlijk van.
Liefs uit Limburg -
09 Februari 2016 - 14:34
Belinda:
Ohhh wat heerlijk!!! En je schrijft zo leuk, kijk uit naar de bolgende belevenis!!! Veel plezier x -
09 Februari 2016 - 16:19
Cora En Leo:
Erg leuk weer om te lezen. Mooie foto's en die Koala's zijn zo schattig.
Veel plezier en geniet er van. Ben benieuwd naar het volgende verslag.
Gr. Leo en Cora -
09 Februari 2016 - 18:34
Frans En Lida:
We hebben weer heel fijn genoten van jullie reisverslag.We kijken uit naar de volgende.Liefs uit de Lier, -
09 Februari 2016 - 18:39
Roelof En Marianne:
Yesssss daar is ie dan weer! Een uitgebreid, informatief en enthousiast reisverslag! Heerlijk genoten van jullie belevenissen met foto's! Kijken nu al uit naar volgende herinnering!
Liefs en xx
-
09 Februari 2016 - 18:47
Ine Van Der Stelt:
Hallo daar, we zitten hier weer te genieten van jullie verslag, ga zo door jongens en geniet ervan!! Dikke -
09 Februari 2016 - 19:18
Ditte Koot:
Hallo globetrotters ,
Erg genoten van jullie reisverslag.
Nog veel plezier daar en geniet van al het moois. -
10 Februari 2016 - 18:52
Cindy Van Der Wilk:
Hallo,
Wat een superleuke reis zijn jullie weer aan het maken! En al zoveel mooie dingen gezien en gedaan. Heel veel plezier en erg leuk om te lezen. Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
