Westcoast
Door: Jacqy
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
27 Januari 2019 | Nieuw Zeeland, Haast
Bericht Zeeleeuwen – restant foto’s geplaatst
Forest bathing – foto’s volgen
Westcoast (dit bericht) – foto’s volgen
25 januari
Vanmorgen zijn we bijtijds vertrokken, en konden we niet anders dan wederom de conclusie trekken dat we het gisteren met het weer zeer goed hadden geschoten. Het was vandaag droog, maar de lucht had toch veel weg van 49 tinten grijs.
We werden gedag gezegd door een South Island Robin, zo’n schattig vogeltje! En pootjes nog dunner dan cocktailprikkertjes.
Na een aantal prachtige look-outs hebben we in Te Anau een boodschapje gedaan en een als ontbijt een egg&bacon pie gegeten, yummie! Hier konden we wel even op vooruit!
De route zou ons vandaag naar Queenstown brengen.
Onderweg kijk je werkelijk je ogen uit, om de ene bocht is nog mooier dan de andere … het blijft een picture postcard.
In Queenstown hebben we eerst de Top10 gereserveerd, zeker met zicht op het weekend. Dan zit de hele ‘thrill-seeking capital of New Zealand’ vol.
Een pluspunt was de shuttlebus van de camping naar de stad, dus hebben we de shuttle van 15.00u genomen.
Allereerst zijn we lekker toeristisch met de gondel naar Bob’s Peak omhoog gegaan. Erg leuk om alle bedrijvigheid in elkaar te zien overlopen. Mountainbikers, je kon er rodelen, bungy jumpen, sky swingen … you name it! En dat opgeluisterd door een waanzinnig mooi uitzicht.
Toen weer naar beneden, een Hokey Pokey ijsje gegeten, een terrasje gepakt, rondgewandeld, de jet boats horen brullen, de stoomboot voorbij zien varen, eindelijk de juiste teenslippers voor Cor kunnen kopen … en uiteindelijk weer met de shuttle naar de camping. Wat een heerlijke stad is Queenstown, om verliefd op te worden!
Zoals al eerder aangegeven stelde ik mezelf gaandeweg onze reis meerdere keren de vraag of ik de verschillen kan omschrijven tussen nu en 10-14 jaar terug. Wat naast de toegenomen exploitatie dus ook erg opvalt, is de algemene ‘veraziatizering’. Dit woord moet vast nog opgenomen worden in de Dikke Van Dale, maar jullie begrijpen wat ik bedoel. Zoals op de campings … maar vanavond leek het qua geur wel op restaurant ‘Wing Wah’ … Frans Bauer zou er een straatje voor omrijden, haha!
Uiteraard niets ten nadele, maar het is echt opmerkelijk te noemen. Bij toeristische trekpleisters zijn veelal tweetalige aanduidingen, zowel Engels als … ik vermoed Chinees. Inmiddels zijn we er wel achter dat Chinezen zo hier in Nieuw-Zeeland enige historie hebben liggen, met name door de goldrush in de tweede helft van de 19e eeuw.
26 januari
Zo, weer een nieuwe dag!
De lucht was grijs, maar het was gelukkig droog.
We zijn vanuit Queenstown na een kwartiertje in Arrowtown beland, een oud goudmijnstadje, waarbij Chinese mijnwerkers dus een grote rol speelden. De onmetelijk kleine huisjes behouden ze in Chinese Village, en is eigenlijk een stukje historie om stil van te worden … ‘Invited but unwelcome’… zo weinig woorden zeggen zoveel …
Gaandeweg onze wandel kreeg het zonnetje ook weer zin, dan ziet het er toch gelijk net een stukje opgewekter uit.
Hierna zijn we over de Cardrona Pass, na een stop bij het Cardrona Hotel doorgereden naar Wanaka. Hier wilde ik graag de boom in het water zien, aangezien ik hier thuis over had gelezen. Een boom die al 70 jaar in het water staat en inmiddels de hoogte van een uit de hand gelopen jonge twijg heeft. Het krijgt op die manier toch iets magisch.
Ondanks Wanaka zelf op zaterdag een enorme toeristische trekpleister is, staat dit stoere boompje toch ook hoog op de ladder van toeristische bezienswaardigheden. Wij wensen het boompje nog vele gezonde jaren toe.
De volgende stop op de route werden de Blue Pools. Met zon is de intensiteit van het blauwe water vast groter, maar de hoeveel sandflies storen zich er een stuk minder aan, haha!
De pools waren prachtig om te zien … en gelukkig hadden wij ons met repellent ingespoten!!
Deze route was echt wandelen met de auto (zoals Jack en Loes dat noemen, en wij graag bij deze overnemen), dus de volgende stop stond alweer op het programma. De Fantail Falls … waarbij ik geen foto heb geplaatst van de waterval, maar van een omgevallen boom met opgestapelde steentjes, erg leuk om deze creativiteit te zien.
Als laatste stop zijn we naar Thunder Creek Falls gewandeld, en die heeft wel de fotorapportage gehaald, haha!
De dag werd afgesloten met een minuutje boomknuffelen, waarna de weergaloos mooie Haast Pass ten einde kwam op de camping in Haast. Of all places, want het is een gat van niets met een mega dure supermarkt , maar met een mooi visitor centre. Een bericht met foto’s plaatsen lukte niet, we zijn hier echt in afgelegen gebied. Maar allemaal zoooo prachtig, onbeschrijfelijk mooi!!
Morgen gaat onze reis aan de westkust verder, waarbij we onze vingers voor het weer gekruist houden. Het staat hier namelijk niet bekend als het meest zon zekere gebied van Nieuw-Zeeland.
Het is tot nu toch een beetje op en af qua weer. Zoals ik thuis al meerdere keren heb gezegd “we gaan de 4 seizoenen door”. En daar zijn we inmiddels al doorheen, haha!
Vandaag hebben we een aantal waanzinnig mooie meren gepasseerd, maar met de steeds maar toenemende wind en een grijze lucht een heel stuk minder de moeite waard ervoor te stoppen.
Op naar morgen!
Forest bathing – foto’s volgen
Westcoast (dit bericht) – foto’s volgen
25 januari
Vanmorgen zijn we bijtijds vertrokken, en konden we niet anders dan wederom de conclusie trekken dat we het gisteren met het weer zeer goed hadden geschoten. Het was vandaag droog, maar de lucht had toch veel weg van 49 tinten grijs.
We werden gedag gezegd door een South Island Robin, zo’n schattig vogeltje! En pootjes nog dunner dan cocktailprikkertjes.
Na een aantal prachtige look-outs hebben we in Te Anau een boodschapje gedaan en een als ontbijt een egg&bacon pie gegeten, yummie! Hier konden we wel even op vooruit!
De route zou ons vandaag naar Queenstown brengen.
Onderweg kijk je werkelijk je ogen uit, om de ene bocht is nog mooier dan de andere … het blijft een picture postcard.
In Queenstown hebben we eerst de Top10 gereserveerd, zeker met zicht op het weekend. Dan zit de hele ‘thrill-seeking capital of New Zealand’ vol.
Een pluspunt was de shuttlebus van de camping naar de stad, dus hebben we de shuttle van 15.00u genomen.
Allereerst zijn we lekker toeristisch met de gondel naar Bob’s Peak omhoog gegaan. Erg leuk om alle bedrijvigheid in elkaar te zien overlopen. Mountainbikers, je kon er rodelen, bungy jumpen, sky swingen … you name it! En dat opgeluisterd door een waanzinnig mooi uitzicht.
Toen weer naar beneden, een Hokey Pokey ijsje gegeten, een terrasje gepakt, rondgewandeld, de jet boats horen brullen, de stoomboot voorbij zien varen, eindelijk de juiste teenslippers voor Cor kunnen kopen … en uiteindelijk weer met de shuttle naar de camping. Wat een heerlijke stad is Queenstown, om verliefd op te worden!
Zoals al eerder aangegeven stelde ik mezelf gaandeweg onze reis meerdere keren de vraag of ik de verschillen kan omschrijven tussen nu en 10-14 jaar terug. Wat naast de toegenomen exploitatie dus ook erg opvalt, is de algemene ‘veraziatizering’. Dit woord moet vast nog opgenomen worden in de Dikke Van Dale, maar jullie begrijpen wat ik bedoel. Zoals op de campings … maar vanavond leek het qua geur wel op restaurant ‘Wing Wah’ … Frans Bauer zou er een straatje voor omrijden, haha!
Uiteraard niets ten nadele, maar het is echt opmerkelijk te noemen. Bij toeristische trekpleisters zijn veelal tweetalige aanduidingen, zowel Engels als … ik vermoed Chinees. Inmiddels zijn we er wel achter dat Chinezen zo hier in Nieuw-Zeeland enige historie hebben liggen, met name door de goldrush in de tweede helft van de 19e eeuw.
26 januari
Zo, weer een nieuwe dag!
De lucht was grijs, maar het was gelukkig droog.
We zijn vanuit Queenstown na een kwartiertje in Arrowtown beland, een oud goudmijnstadje, waarbij Chinese mijnwerkers dus een grote rol speelden. De onmetelijk kleine huisjes behouden ze in Chinese Village, en is eigenlijk een stukje historie om stil van te worden … ‘Invited but unwelcome’… zo weinig woorden zeggen zoveel …
Gaandeweg onze wandel kreeg het zonnetje ook weer zin, dan ziet het er toch gelijk net een stukje opgewekter uit.
Hierna zijn we over de Cardrona Pass, na een stop bij het Cardrona Hotel doorgereden naar Wanaka. Hier wilde ik graag de boom in het water zien, aangezien ik hier thuis over had gelezen. Een boom die al 70 jaar in het water staat en inmiddels de hoogte van een uit de hand gelopen jonge twijg heeft. Het krijgt op die manier toch iets magisch.
Ondanks Wanaka zelf op zaterdag een enorme toeristische trekpleister is, staat dit stoere boompje toch ook hoog op de ladder van toeristische bezienswaardigheden. Wij wensen het boompje nog vele gezonde jaren toe.
De volgende stop op de route werden de Blue Pools. Met zon is de intensiteit van het blauwe water vast groter, maar de hoeveel sandflies storen zich er een stuk minder aan, haha!
De pools waren prachtig om te zien … en gelukkig hadden wij ons met repellent ingespoten!!
Deze route was echt wandelen met de auto (zoals Jack en Loes dat noemen, en wij graag bij deze overnemen), dus de volgende stop stond alweer op het programma. De Fantail Falls … waarbij ik geen foto heb geplaatst van de waterval, maar van een omgevallen boom met opgestapelde steentjes, erg leuk om deze creativiteit te zien.
Als laatste stop zijn we naar Thunder Creek Falls gewandeld, en die heeft wel de fotorapportage gehaald, haha!
De dag werd afgesloten met een minuutje boomknuffelen, waarna de weergaloos mooie Haast Pass ten einde kwam op de camping in Haast. Of all places, want het is een gat van niets met een mega dure supermarkt , maar met een mooi visitor centre. Een bericht met foto’s plaatsen lukte niet, we zijn hier echt in afgelegen gebied. Maar allemaal zoooo prachtig, onbeschrijfelijk mooi!!
Morgen gaat onze reis aan de westkust verder, waarbij we onze vingers voor het weer gekruist houden. Het staat hier namelijk niet bekend als het meest zon zekere gebied van Nieuw-Zeeland.
Het is tot nu toch een beetje op en af qua weer. Zoals ik thuis al meerdere keren heb gezegd “we gaan de 4 seizoenen door”. En daar zijn we inmiddels al doorheen, haha!
Vandaag hebben we een aantal waanzinnig mooie meren gepasseerd, maar met de steeds maar toenemende wind en een grijze lucht een heel stuk minder de moeite waard ervoor te stoppen.
Op naar morgen!
-
27 Januari 2019 - 06:14
Annette:
Zo leuk om jullie avonturen te volgen!!! Schrijftalent jij!! Veel plezier weer, groetjes Annette -
27 Januari 2019 - 07:15
Cora En Leo:
Jammer van het weer bij jullie. Maar desondanks toch wel een hele mooie reis zo te lezen. Wij waren 2 dagen op zakenreis naar Slowakije. Nou, daar lag een partij sneeuw. Maar don’t worry......
De post is weer van de mat, de lampen doen het en de planten hebben geen dorst meer.
Veel plezier buurtjes en groetjes. -
27 Januari 2019 - 08:06
Nico:
Wat een heerlijk reisverslag toch weer, jammer van het gebrek aan werklust van " de oude dame" . Hebben jullie er wel aan gedacht om haar af en toe te betalen? Cor... je weet wel, als zij zich even laat zien .... goed duidelijk een muntje wegwerpen. Bij voorkeur in het open veld. Wie weet????
-
27 Januari 2019 - 08:28
Corrie:
Twee verslagen tegelijk gelezen op deze druilerige zondagochtend, lekker meereizen! Wat heerlijk dat jullie mooi weer hadden bij Milford Sound! Dat is echt boffen! Verder ook weer veel moois natuurlijk, de foto"s zien we thuis wel :-) -
27 Januari 2019 - 18:47
Ton Van Idainga:
Geweldig on jullie avonturen mee the mogen maken . hier in Punta Cana, Dominikaanse Republiek, is het geweldig weer. Morgen Gaan we walvissen spotten, vandaag een dagger voorzichtig gedaan met de zon zodat we tijd hadden voorzichtig jullie verslag. -
28 Januari 2019 - 19:19
Jack:
Hoi Jacqueline en Cor,
Ik beleef jullie ervaringen een beetje retrograad mee. Ik ben namelijk erg druk bezig met het maken van audiovisuals over landen die we bereisd hebben maar ik ben nog niet aan Nieuw Zeeland toegekomen en ook weinig tijd gehad jullie belevenissen op de voet te volgen. Ik heb op onze Nieuw-Zeelandreis meer dan 1600 foto's gemaakt waarvan jullie de mooiste nog te zien krjjgen. We kunnen met recht zeggen dat Nieuw-Zeeland een erg fotogeniek land is en dat hebben jullie, ondanks het soms nogal natte en stormachtige weer, inmiddels ook ervaren. We zijn erg benieuwd naar jullie beeldmateriaal en we nodigen jullie nu alvast uit om na jullie vakantie onze gezamenlijke foto's te bekijken.
Fijn dat het weer zich in ieder geval recentelijk redelijk fatsoenlijk heeft gedragen. Mooi weer bij de Milford Sound dus! Dat komt niet heel vaak voor. Geweldig dat jullie daar in ieder geval van konden profiteren.
Wat een leuke foto van de South Island Robin zeg! Schattig vogeltje! Koeien en schapen by the millions hè? Heel wat meer dan mensen!
Leuk dat jullie ook in Queenstown zijn geweest. Toen wij er waren zat er op straat bij de haven een ma met rasta-haar achter een piano te spelem. We vonden wat hij liet horen zo goed dat we 2 CD's van hem hebben gekocht. Een andere straatartiest hanteerde een gitaar en zong met hoge stemuithalen een lied.
De hond die aan zijn voeten lag zond (jankte) met elke hoge stemuithaal mee. Erg komisch!
Wij wensen jullie voor de komende dagen alle goed en nog veel reisplezier.
Hartelijke groetjes,
Jack en Loes. -
28 Januari 2019 - 19:24
Jack:
Sorry voor de spelfoutjes in het vorige stukje tekst. -
30 Januari 2019 - 15:12
Marianne:
Nog even terug naar deze dag....wat een prachtige, leuke, grappige, bijzondere foto's. Zo divers!!! Geweldig! -
30 Januari 2019 - 17:43
Cindy En Henk:
Whaaaa dat was natuurlijk de Nieuw-Zeelandse staatsloterijvis Jacq!!!!
Dat boomknuffelen staat je goed hihihi
Prachtige foto's!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
