Van Ollantaytambo naar Aguas Calientes

Vandaag stond weer in het teken van A naar B, en wel van Ollantaytambo naar Aguas Calientes. Het dorpje van waaruit iedereen een bezoek brengt aan Machu Picchu.
Aangezien onze trein pas rond 13.00 uur vertrok, hadden we nog even de tijd om onze koffers opnieuw in te pakken. Want onze koffers zouden namelijk via een koffer-transfer worden opgehaald en naar Cusco worden gebracht. Je mag namelijk maar 5 kilo per persoon meenemen met de trein naar Aguas Calientes, en dan ook nog binnen een bepaald formaat. Dat was wel even een dingetje hoor, haha! Maar het is uiteindelijk gelukt!
Achteraf gezien hadden we best iets kunnen smokkelen, maar tja, dat weet je niet van te voren.
’s Morgens nog heerlijk op het plein in Ollantaytambo de koffie en coca-thee weer laten passeren en daarna met rugzak op naar de trein gewandeld. En wat hadden we een geweldige coupé!! Je hebt verschillende klasses, en wij waren ingedeeld in de luxe, echt geweldig, met glas in het dak!
Na een mooie rit kwamen we aan in Aguas Calientes, en wat was dat geweldig zeg!!! Alsof je zo een filmdecor inwandelt!! We waren echt even sprakeloos.
Het is geen groot dorp, dus onze hotel was redelijk snel gevonden, metwat dank aan het toeristenbureau, haha! Maar wat hadden we een vreemde kamer … het raam zat binnen in het gebouw, en gaf zicht op … het trappenhuis, haha! Op zich niet zo’n probleem, ware het niet dat het trappenhuis als galmgat fungeerde! Verder was het een mooie kamer, met de fijnste douche ooit!
We hebben eerst het dorpje verder verkend, en zijn daarna weer naar het hotel gewandeld. We hadden namelijk een briefing van onze gids, voor de wandeling morgen.
Hierna wilden we een hapje eten, maar het was al redelijk laat geworden … bleek dat alles hier rond 21.00 uur toch wel dicht gaat. Ze gaan hier klaarblijkelijk vroeg onder de wol, en dat is eigenlijk niet zo heel vreemd als je je bedenkt dat de bussen naar Machu Picchu voor dag en dauw naar boven gaan. Je kan hier in het hotel dan ook al om 04.30 uur ontbijten.
Op zich waren we nog op tijd om aan te vallen, maar het restaurant dat we hadden uitgezocht, vond het beter een grote groep mensen vanuit de keuken voorrang te geven. Dus bijna een uur later zaten we nog steeds met ons schone bestek en een inmiddels leeg glas. Hier hebben we maar bedankt en zijn verder gegaan, maar bijna alles ging dicht.
Gelukkig hebben we nog een restaurant bereid gevonden een maaltje voor ons te maken, want op een lege maag naar bed is nou ook niet zo fijn.
Hierna terug naar het hotel en onder de wol … en wat gehorig was het in het hotel zeg! Gelukkig waren we moe genoeg om toch snel in slaap te vallen. De wekker ging immers weer vroeg, voor onze wandeling.
Maar daarover morgen meer!

De foto’s laten ook deze keer even op zich wachten. Het plaatsen gaat minder soepel dan ik had gehoopt, en dit ligt niet aan de internetverbinding hier. In tegenstelling tot ik had verwacht, is het hier razendsnel! Alleen werkt de site Waarbenjij.nu niet zo lekker.

Wij gaan hier onder de wol, en morgen vroeg op … naar Machu Picchu!!!
Tot snel!