Regen---woud …
Door: Jacqy
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
30 November 2016 | Costa Rica, Fortuna
Wederom bedankt voor al jullie berichtjes, echt enig!
Tip van de dag: mocht iemand bang zijn dat er bij het plaatsen van een bericht tekst wegvalt, type dan je bericht in een Word document, daarna knippen en plakken. Mocht het dan nogmaals wegvallen, kun je net zolang knippen en plakken tot het blijft staan. ;-)
28 november
Na een goede nachtrust, maar met tussentijds ontwaken door gekletter (lees: harde regen) op het dak, zijn we blij opgestaan, hebben we ontbeten met zicht op de paradijselijke vogelvoederplank (het was weer een bonte feesteditie!), de koffers ingepakt en hebben we onze reis voortgezet naar onze volgende bestemming, La Fortuna.
We hadden een voucher gekregen voor een chocolade tour bij Tirimbina Reserve. Tja, wat moet je je daar nou bij voorstellen? Om 10.00u moesten we ons melden bij de receptie, met stevige schoenen, poncho, plu en water. Onze gids Jazmin ging ons voor door een prachtig regenwoud (de regen was bij de prijs inbegrepen). We werden eerst getrakteerd op een grote hemelsblauwe vlinder, werden gewezen op de bullet-ant (de grootste mieren die wij ooit hebben gezien!), schommelden over de hangbrug, om vervolgens aan te komen bij de cacaoboom. De vruchten die aan de boom groeien, beginnen als speldenprikjes, worden wit, dan groen, dan roze en uiteindelijk geel/oranje als ze rijp zijn. Onder een afdak (gelukkig!) werd ons feilloos uitgelegd hoe vroeger chocolade werd gemaakt van de vrucht tot aan de reep, oké, of tot aan de bonbon.
Allereerst mocht ik op traditionele wijze een vrucht openen door hem rondom tegen de rand van een boomstronk te beuken. Wat je dan aantreft, nodigt niet echt uit om op te sabbelen … maar het werd ons wel aangeraden. En heel verrassend was de smaak een combinatie van mango, banaan en lychee. De boon vooral niet doorbijten, want ze hadden ‘m in zijn geheel met spuug nodig. De bacteriën zijn namelijk nodig voor het fermenteren van de cacaoboon. Je moet het maar verzinnen!
Daarna worden de bonen gedroogd, geroosterd, gemalen, en dan blijft er een pasta over waar je chocolademelk of repen van kunt maken. We mochten eerst de vloeibare vorm proeven, mmmmmm lekker, toen werd er chocolademelk van gemaakt en desgewenst kon je daar peper, vanille-extract, chili of nootmuskaat aan toevoegen.
Het was een zeer interessant proces en het blijft ons verbazen dat er ooit iemand is geweest die dat heeft uitgevonden, heel merkwaardig.
Snel daarna zijn we -naar later bleek- door een ongeluk in de file beland waar we anderhalf uur niet hebben bewogen. De enige beweging was dat van het vallen van water uit de lucht. Sinds we in Costa Rica zijn, heeft het nagenoeg onophoudelijk geregend. En dan geen miezertje, nee, de sluizen staan open boven! Helaas laat het weer zich niet sturen, en ondanks dat het niet veel afdoet aan de schoonheid van het land, mag het wat ons betreft wel net iets minder. We laten ons er uiteraard niet door ontmoedigen … want van zurigheid worden over het algemeen alleen augurken beter. De vooruitzichten zijn niet veel beter, maar we hebben het er maar mee te doen. Het is een kwestie van jezelf plooibaar opstellen.
Inmiddels zijn we in ons volgende hotel beland, Oasis Arenal, met zicht op de vulkaan Arenal … welke vulkaan …? Want niet alleen de regen gooit roet in het eten, de mist is momenteel zijn beste kameraad.
Maar we hebben wel een geweldig lief Hans & Grietje huisje, waar we 2 nachten mogen vertoeven. Er moest alleen nog even een nieuw slot in de voordeur, want we kregen de deur niet op slot (hebben wij weer!).
Oh, we hebben trouwens in La Fortuna bij Alamo een hoedenplank opgehaald voor de auto! Zie je, zo af en toe zit het toch mee, haha!
We hebben heerlijk gegeten vanavond, en zoals tot nu toe alle avonden buiten onder een afdak. De temperatuur is namelijk gewoon prima, tussen de 25 en 31 graden. Alleen is de luchtvochtigheid zodanig dat hij volgens mij niet te meten valt, dus ook met nietsdoen schiet je hier zo door je deodorant, haha!
Wat wel leuk is, in ons huisje hebben bepaalde delen alleen gaas. Hierdoor hoor je de geluiden van vogels/buiten net iets meer (KRO/NCRV > word één met de natuur) … Zo ook van de regen … nu ik dit schrijf, klettert het er nog steeds lekker op los, dus de vogels worden faliekant overstemd! Dit wordt nog eens extra aangezet door de daken die ze hier hebben. Geen dakpannen, maar ijzer plaatmateriaal.
Het van grote hoogte vallen van regendruppels staat nou niet echt op mijn bucketlist!
Verder gaat het goed met ons, rusten we lekker uit, lopen we in korte broek met teenslippers in de plassen, genieten we van de natuur, zijn we blij en houden we van elkaar. Nou, dan heb je volgens mij niets meer nodig. ;-)
Tot morgen, ook zo benieuwd?!!
29 november
Nou, we hebben goed geslapen, maar wat een regen is er vannacht gevallen zeg! En dan op dat metalen dak … een steelband zou er jaloers op zijn!
Eerst maar eens douchen, maar wat zat er in het bad? Zonder bril dacht ik dat het een spin was, mét bril bleek het (gelukkig) een sprinkhaan, haha!! Cor heeft ‘m heel behendig met een glas buiten de deur gezet.
Trouwens wel grappig, het douchewater ruikt hier naar boomschors, dus echt één met de natuur, haha!
Tegen de tijd dat het ontbijt werd geserveerd, was het EINDELIJK droog!
Ook hier bij het ontbijt weer zo’n geweldig leuk snackparadijs voor de vogeltjes. Het is een genot om naar te kijken, en zeker als je weer nieuwe varianten ontdekt. Geen idee hoeveel soorten vogels er in Costa Rica zijn, maar het kan niet anders dan heul veul! Ze schijnen ook 1.000 soorten vlinders te hebben. Ik krijg zo het idee dat de Ark van Noach hier niet ver vandaan heeft aangemeerd.
Na een boodschapje zijn we naar de Arenal hangbruggen gegaan, deze maken deel uit van een 3km lang pad door het regenwoud (ook hier was regen bij de prijs inbegrepen).
Ondanks dat de poncho aan en dan weer uit ging, was het een schitterende wandeling.
Nogmaals, het is niet koud, dat scheelt enorm.
Daarna zijn we doorgegaan naar de Trail “Forest 1968”, een pittige wandeling van 4,7km aan de voet van de vulkaan. En nee, dit jaartal heeft niets met mijn geboortejaar te maken, haha! Maar in 1968 heeft een aardbeving de vulkaan weer doen ontwaken, nadat hij in de 13e eeuw in slaap was gevallen. Deze wandeling was weer zo anders en zo divers, van een sprookjesbos tot huizenhoog riet, van begroeide lavastenen tot zicht op de vulkaan. Uiteraard hebben we wel wat regen op ons dak gehad, maar absoluut in mindere mate.
Moe maar voldaan zijn we huiswaarts gekeerd, hebben onze zwemkleding opgezocht en zijn naar Eco Termales Fortuna gegaan. We hadden toch een voucher, dus waarom niet?!
Daar hebben we na zo’n intensieve dag heerlijk ontspannen in water variërend van 27 tot 40,5 graden. Biertje erbij, cocktail er erbij … het went snel, haha! Het diner was inbegrepen, dus ook nog eens van een heerlijk buffet genoten.
Oh, ook nog zo'n ieniemienie klein rood kikkertje gezien, alleen geen foto van kunnen maken.
Hopelijk kan ik dit morgenochtend bij het ontbijt posten, hebben jullie weer even iets te doen, haha!
Morgen gaan we naar ons volgende adres, benieuwd wat we daar allemaal weer aantreffen en gaan doen. Heerlijk hoor, zo op avontuur!
Onder aan de streep regent het dus helemaal niet zo veel in Schotland, haha!
Cor en Jacqy
Tip van de dag: mocht iemand bang zijn dat er bij het plaatsen van een bericht tekst wegvalt, type dan je bericht in een Word document, daarna knippen en plakken. Mocht het dan nogmaals wegvallen, kun je net zolang knippen en plakken tot het blijft staan. ;-)
28 november
Na een goede nachtrust, maar met tussentijds ontwaken door gekletter (lees: harde regen) op het dak, zijn we blij opgestaan, hebben we ontbeten met zicht op de paradijselijke vogelvoederplank (het was weer een bonte feesteditie!), de koffers ingepakt en hebben we onze reis voortgezet naar onze volgende bestemming, La Fortuna.
We hadden een voucher gekregen voor een chocolade tour bij Tirimbina Reserve. Tja, wat moet je je daar nou bij voorstellen? Om 10.00u moesten we ons melden bij de receptie, met stevige schoenen, poncho, plu en water. Onze gids Jazmin ging ons voor door een prachtig regenwoud (de regen was bij de prijs inbegrepen). We werden eerst getrakteerd op een grote hemelsblauwe vlinder, werden gewezen op de bullet-ant (de grootste mieren die wij ooit hebben gezien!), schommelden over de hangbrug, om vervolgens aan te komen bij de cacaoboom. De vruchten die aan de boom groeien, beginnen als speldenprikjes, worden wit, dan groen, dan roze en uiteindelijk geel/oranje als ze rijp zijn. Onder een afdak (gelukkig!) werd ons feilloos uitgelegd hoe vroeger chocolade werd gemaakt van de vrucht tot aan de reep, oké, of tot aan de bonbon.
Allereerst mocht ik op traditionele wijze een vrucht openen door hem rondom tegen de rand van een boomstronk te beuken. Wat je dan aantreft, nodigt niet echt uit om op te sabbelen … maar het werd ons wel aangeraden. En heel verrassend was de smaak een combinatie van mango, banaan en lychee. De boon vooral niet doorbijten, want ze hadden ‘m in zijn geheel met spuug nodig. De bacteriën zijn namelijk nodig voor het fermenteren van de cacaoboon. Je moet het maar verzinnen!
Daarna worden de bonen gedroogd, geroosterd, gemalen, en dan blijft er een pasta over waar je chocolademelk of repen van kunt maken. We mochten eerst de vloeibare vorm proeven, mmmmmm lekker, toen werd er chocolademelk van gemaakt en desgewenst kon je daar peper, vanille-extract, chili of nootmuskaat aan toevoegen.
Het was een zeer interessant proces en het blijft ons verbazen dat er ooit iemand is geweest die dat heeft uitgevonden, heel merkwaardig.
Snel daarna zijn we -naar later bleek- door een ongeluk in de file beland waar we anderhalf uur niet hebben bewogen. De enige beweging was dat van het vallen van water uit de lucht. Sinds we in Costa Rica zijn, heeft het nagenoeg onophoudelijk geregend. En dan geen miezertje, nee, de sluizen staan open boven! Helaas laat het weer zich niet sturen, en ondanks dat het niet veel afdoet aan de schoonheid van het land, mag het wat ons betreft wel net iets minder. We laten ons er uiteraard niet door ontmoedigen … want van zurigheid worden over het algemeen alleen augurken beter. De vooruitzichten zijn niet veel beter, maar we hebben het er maar mee te doen. Het is een kwestie van jezelf plooibaar opstellen.
Inmiddels zijn we in ons volgende hotel beland, Oasis Arenal, met zicht op de vulkaan Arenal … welke vulkaan …? Want niet alleen de regen gooit roet in het eten, de mist is momenteel zijn beste kameraad.
Maar we hebben wel een geweldig lief Hans & Grietje huisje, waar we 2 nachten mogen vertoeven. Er moest alleen nog even een nieuw slot in de voordeur, want we kregen de deur niet op slot (hebben wij weer!).
Oh, we hebben trouwens in La Fortuna bij Alamo een hoedenplank opgehaald voor de auto! Zie je, zo af en toe zit het toch mee, haha!
We hebben heerlijk gegeten vanavond, en zoals tot nu toe alle avonden buiten onder een afdak. De temperatuur is namelijk gewoon prima, tussen de 25 en 31 graden. Alleen is de luchtvochtigheid zodanig dat hij volgens mij niet te meten valt, dus ook met nietsdoen schiet je hier zo door je deodorant, haha!
Wat wel leuk is, in ons huisje hebben bepaalde delen alleen gaas. Hierdoor hoor je de geluiden van vogels/buiten net iets meer (KRO/NCRV > word één met de natuur) … Zo ook van de regen … nu ik dit schrijf, klettert het er nog steeds lekker op los, dus de vogels worden faliekant overstemd! Dit wordt nog eens extra aangezet door de daken die ze hier hebben. Geen dakpannen, maar ijzer plaatmateriaal.
Het van grote hoogte vallen van regendruppels staat nou niet echt op mijn bucketlist!
Verder gaat het goed met ons, rusten we lekker uit, lopen we in korte broek met teenslippers in de plassen, genieten we van de natuur, zijn we blij en houden we van elkaar. Nou, dan heb je volgens mij niets meer nodig. ;-)
Tot morgen, ook zo benieuwd?!!
29 november
Nou, we hebben goed geslapen, maar wat een regen is er vannacht gevallen zeg! En dan op dat metalen dak … een steelband zou er jaloers op zijn!
Eerst maar eens douchen, maar wat zat er in het bad? Zonder bril dacht ik dat het een spin was, mét bril bleek het (gelukkig) een sprinkhaan, haha!! Cor heeft ‘m heel behendig met een glas buiten de deur gezet.
Trouwens wel grappig, het douchewater ruikt hier naar boomschors, dus echt één met de natuur, haha!
Tegen de tijd dat het ontbijt werd geserveerd, was het EINDELIJK droog!
Ook hier bij het ontbijt weer zo’n geweldig leuk snackparadijs voor de vogeltjes. Het is een genot om naar te kijken, en zeker als je weer nieuwe varianten ontdekt. Geen idee hoeveel soorten vogels er in Costa Rica zijn, maar het kan niet anders dan heul veul! Ze schijnen ook 1.000 soorten vlinders te hebben. Ik krijg zo het idee dat de Ark van Noach hier niet ver vandaan heeft aangemeerd.
Na een boodschapje zijn we naar de Arenal hangbruggen gegaan, deze maken deel uit van een 3km lang pad door het regenwoud (ook hier was regen bij de prijs inbegrepen).
Ondanks dat de poncho aan en dan weer uit ging, was het een schitterende wandeling.
Nogmaals, het is niet koud, dat scheelt enorm.
Daarna zijn we doorgegaan naar de Trail “Forest 1968”, een pittige wandeling van 4,7km aan de voet van de vulkaan. En nee, dit jaartal heeft niets met mijn geboortejaar te maken, haha! Maar in 1968 heeft een aardbeving de vulkaan weer doen ontwaken, nadat hij in de 13e eeuw in slaap was gevallen. Deze wandeling was weer zo anders en zo divers, van een sprookjesbos tot huizenhoog riet, van begroeide lavastenen tot zicht op de vulkaan. Uiteraard hebben we wel wat regen op ons dak gehad, maar absoluut in mindere mate.
Moe maar voldaan zijn we huiswaarts gekeerd, hebben onze zwemkleding opgezocht en zijn naar Eco Termales Fortuna gegaan. We hadden toch een voucher, dus waarom niet?!
Daar hebben we na zo’n intensieve dag heerlijk ontspannen in water variërend van 27 tot 40,5 graden. Biertje erbij, cocktail er erbij … het went snel, haha! Het diner was inbegrepen, dus ook nog eens van een heerlijk buffet genoten.
Oh, ook nog zo'n ieniemienie klein rood kikkertje gezien, alleen geen foto van kunnen maken.
Hopelijk kan ik dit morgenochtend bij het ontbijt posten, hebben jullie weer even iets te doen, haha!
Morgen gaan we naar ons volgende adres, benieuwd wat we daar allemaal weer aantreffen en gaan doen. Heerlijk hoor, zo op avontuur!
Onder aan de streep regent het dus helemaal niet zo veel in Schotland, haha!
Cor en Jacqy
-
30 November 2016 - 16:09
Bert:
Hallo luitjes
Wat een heerlijk verslag ondanks de regen is het volgens mij best vol te houden daar.Hier is het koud dus dat wil je ook niet meemaken.
Wat een prachtige foto's heel veel plezier en we kijken al uit naar je volgende verslag
Lfs bert en marja -
30 November 2016 - 16:26
Cora Mizelmoe:
Hallo buurtjes,
Leuk om te lezen wat jullie allemaal weer meemaken. En wat een mooie foto's.
Dit is weer eens wat anders dan de specht bij ons in de tuin.
Geniet er maar van en hopelijk blijft de regen nu even weg.
Tot jullie volgende verslag.
Gr. Leo en Cora -
30 November 2016 - 16:38
Frans:
Hallo met grote belangstelling jullie verslagen gelezen .Jammer van al dat geplens maar het is lekker warm dus kunnen jullie er toch van genieten. We kijken weer uit naar het volgende verslag .Lieve groetjes Frans en Lida . -
30 November 2016 - 16:39
Frank:
Ha, dat klinkt bekend een regenwoud erg bijzonder en overweldigend als je het meemaakt. En die geluiden en kleuren heel bijzonder en moeilijk uit te leggen. Geniet er van en hou elkaar in de gaten!
Groet, Frank en Marinda -
30 November 2016 - 17:11
Ton Van Idsinga:
Hoi,
Wat maken jullie weer een prachtige reis, de regen is niet koud en dat maakt het heel bijzonder, alsof het niet zo nat is.
De foto's zijn weer geweldig. Geniet van alles wat je ziet en hoort. Doe je dondertje goed want je zieltje zit erin.
Groet Ton en Anne -
30 November 2016 - 17:22
Jos En Johanna:
Jij moet boeken of professionele reisverslagen gaan schrijven Jacq.. geweldig, wat een woordkeus, bruggetjes en symboliek. Leuk!! Fijn dat jullie genieten en we hopen dat jullie het nog droog krijgen, met uitzicht.!
-
30 November 2016 - 17:24
Merel :
Lieve schatten, wat een heerlijk verslag! Feest! Wel kloot van die regen zeg! Hopelijk vanaf nu wat minder! Ik zal duimen! Ook geweldige foto's zeg! Lekker genieten! Hele dikke xx ❤️ -
30 November 2016 - 18:47
Cindy:
Hallo daar,
Bedankt weer voor jullie leuke berichten. Wat schrijf je leuk! Ik kan me er helemaal een voorstelling van maken wat jullie allemaal zien en doen. Lekker doorgaan met genieten en hopelijk klaart het een beetje op.
Groetjes -
30 November 2016 - 19:34
Ine:
Hallo daar, wat is het weer een supergaaf verhaal, Jacqueline je had echt schrijfster moeten worden, het leest heerlijk en het is net of ik met jullie meereis, hadden jullie ook niet kunnen bedenken dat ik in jullie rugtas zit, hi, hi . Ga zo door we genieten ervan!! Xx -
30 November 2016 - 22:59
Nico En Diana :
Weer een fantastisch verhaal ... enne jullie weten dus nu echt waarom het een regenwoud is, veel plezier verder. -
30 November 2016 - 23:55
Corrie:
Jullie ervaren het tropisch REGENwoud wel erg letterlijk! De zon komt vast snel tevoorschijn en dan wordt het nog mooier! -
01 December 2016 - 16:37
Belinda:
Ohhh!!!! Wat schrijf je toch leuk, t lijkt wel een sprookje!!! En de foto's ook supermooi, wat een natuur zeg!!!! Nou, hoop dat jullie nu eens geen kaplaarzen en regenjas nodig hebben de rest van de vakantie!!! Geniet!! Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
