Vooooogeltje, wat zing je vroeg!
Door: Jacqy
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
02 December 2019 | Costa Rica, Pital
1 december
Tja, spinnen en ik gaan nou eenmaal niet zo goed samen. Dan vraag je je af “waarom ga je dan in een boomhut in de jungle zitten?”, want als je ze ergens verwacht, is het daar. Maar op de een of andere manier heb ik geleerd dat je je angsten het beste kunt overwinnen door de confrontatie aan te gaan. Daar sta ik volledig achter, maar met die achtpotige engnekken wil het maar niet lukken. De nacht werd voor een sanitaire stop meerdere malen onderbroken. Cor met zaklamp vooruit…en jawel, wéér een spin! Maar uiteindelijk hebben we de nacht overleefd hoor, haha!
We werden gewekt door het krieken van de dag, een perfect gemixte cocktail van een kakofonie aan geluiden met langzaam opkomend licht. Nou, een Philips Wake-up-Light zou er werkelijk bij verbleken.
Zo’n magisch moment! Tel daar het uitzicht vanuit je bed bij op, en het plaatje is compleet.
Had ik al verteld dat onze boomhut aan de lange zijde helemaal van gaas is?
De dag begon enigszins grijs met een miezertje, maar tijdens het ontbijt ruilde het miezertje met de zon en hebben we een prachtige dag gehad. Maar wat een feest is het om je dag te starten met het ontbijt hier in Costa Rica! Dit kennen wij nog van onze vorige reis, naast elk restaurant diverse vogelplanken met fruit, een waar vogelparadijs. Ik ben bang dat er veel foto’s met vogels zullen volgen … De toekan hebben wij de vorige keer niet gezien, hier zijn zij in groten getale aanwezig en hebben wij inmiddels 4 van de 6 soorten hier gezien.
Na het ontbijt hebben we onszelf eerst een paar kaplaarzen te leen gegeven. Super dat ze deze hier hebben!
En niet voor niets weten wij inmiddels uit ervaring.
Na het ontbijt hebben we een wandeling gemaakt (Ara’s over zien vliegen, wauw!), waarbij we aan het eind tegen mannenkoor-het-karrenspoor aan liepen en de geulen van het spoor zich met slik en water hadden gevuld. Ik was zo slim mijn broekspijpen ín mijn laarzen te doen, maar als ik zeg dat Cor dit niet had gedaan, kunnen jullie wel raden hoe de broek van Cor er aan het einde van de wandeling uitzag, haha!
Na het afspuiten van de laarzen was het tijd voor lunch gevolgd door ontspanning aan het zwembad.
En om 18.00u mochten wij ons melden bij de receptie voor de nachtwandeling. Een gezonde spanning maakt zich weer van mij meester, maar ik moet zeggen dat het alles mee is gevallen. Het meest spannende moment van de avond was dat Cor even niet oplette en daardoor in een ondergelopen greppel stapte, whaha!
Gelukkig had hij zijn kaplaarzen aan, met broekspijpen erín.
Uiteindelijk hebben we een aantal wandelende takken gezien, een bidsprinkhaan die helaas niet over het water van het zwembad kon lopen, een Jesus Christ Lizard (die wonderlijker wijs wél over water kan lopen), roodoogmakiekikkertjes (maar moeilijk te fotograferen), krekels, sprinkhanen, kaaimannen, een uil en slapende vogeltjes. Vogels schijnen met de ene helft van hun hersens te kunnen slapen, waarnaast de andere helft wakker en waakzaam is. Bijzonder toch, nooit geweten!
Na deze nachtelijke uitstap wilden wij ons opfrissen en andere schoenen aan. Maar halverwege de trap naar onze boomhut bleek dat de sleutel nog bij de receptie hing … Uiteindelijk hebben we maar besloten met onze kaplaarzen aan te gaan eten, want nogmaals op en neer trokken onze voetjes niet meer. Voordeel is dat niemand je raar aankijkt als je met kaplaarzen aan tafel schuift, je bent namelijk niet de enige. ;)
In de boomhut heeft Cor nog even een spin om zeep geholpen (nádat hij eerst had geprobeerd op een vriendelijke manier van hem af te komen), ging het licht uit en vielen de oogjes dicht.
Tja, spinnen en ik gaan nou eenmaal niet zo goed samen. Dan vraag je je af “waarom ga je dan in een boomhut in de jungle zitten?”, want als je ze ergens verwacht, is het daar. Maar op de een of andere manier heb ik geleerd dat je je angsten het beste kunt overwinnen door de confrontatie aan te gaan. Daar sta ik volledig achter, maar met die achtpotige engnekken wil het maar niet lukken. De nacht werd voor een sanitaire stop meerdere malen onderbroken. Cor met zaklamp vooruit…en jawel, wéér een spin! Maar uiteindelijk hebben we de nacht overleefd hoor, haha!
We werden gewekt door het krieken van de dag, een perfect gemixte cocktail van een kakofonie aan geluiden met langzaam opkomend licht. Nou, een Philips Wake-up-Light zou er werkelijk bij verbleken.
Zo’n magisch moment! Tel daar het uitzicht vanuit je bed bij op, en het plaatje is compleet.
Had ik al verteld dat onze boomhut aan de lange zijde helemaal van gaas is?
De dag begon enigszins grijs met een miezertje, maar tijdens het ontbijt ruilde het miezertje met de zon en hebben we een prachtige dag gehad. Maar wat een feest is het om je dag te starten met het ontbijt hier in Costa Rica! Dit kennen wij nog van onze vorige reis, naast elk restaurant diverse vogelplanken met fruit, een waar vogelparadijs. Ik ben bang dat er veel foto’s met vogels zullen volgen … De toekan hebben wij de vorige keer niet gezien, hier zijn zij in groten getale aanwezig en hebben wij inmiddels 4 van de 6 soorten hier gezien.
Na het ontbijt hebben we onszelf eerst een paar kaplaarzen te leen gegeven. Super dat ze deze hier hebben!
En niet voor niets weten wij inmiddels uit ervaring.
Na het ontbijt hebben we een wandeling gemaakt (Ara’s over zien vliegen, wauw!), waarbij we aan het eind tegen mannenkoor-het-karrenspoor aan liepen en de geulen van het spoor zich met slik en water hadden gevuld. Ik was zo slim mijn broekspijpen ín mijn laarzen te doen, maar als ik zeg dat Cor dit niet had gedaan, kunnen jullie wel raden hoe de broek van Cor er aan het einde van de wandeling uitzag, haha!
Na het afspuiten van de laarzen was het tijd voor lunch gevolgd door ontspanning aan het zwembad.
En om 18.00u mochten wij ons melden bij de receptie voor de nachtwandeling. Een gezonde spanning maakt zich weer van mij meester, maar ik moet zeggen dat het alles mee is gevallen. Het meest spannende moment van de avond was dat Cor even niet oplette en daardoor in een ondergelopen greppel stapte, whaha!
Gelukkig had hij zijn kaplaarzen aan, met broekspijpen erín.
Uiteindelijk hebben we een aantal wandelende takken gezien, een bidsprinkhaan die helaas niet over het water van het zwembad kon lopen, een Jesus Christ Lizard (die wonderlijker wijs wél over water kan lopen), roodoogmakiekikkertjes (maar moeilijk te fotograferen), krekels, sprinkhanen, kaaimannen, een uil en slapende vogeltjes. Vogels schijnen met de ene helft van hun hersens te kunnen slapen, waarnaast de andere helft wakker en waakzaam is. Bijzonder toch, nooit geweten!
Na deze nachtelijke uitstap wilden wij ons opfrissen en andere schoenen aan. Maar halverwege de trap naar onze boomhut bleek dat de sleutel nog bij de receptie hing … Uiteindelijk hebben we maar besloten met onze kaplaarzen aan te gaan eten, want nogmaals op en neer trokken onze voetjes niet meer. Voordeel is dat niemand je raar aankijkt als je met kaplaarzen aan tafel schuift, je bent namelijk niet de enige. ;)
In de boomhut heeft Cor nog even een spin om zeep geholpen (nádat hij eerst had geprobeerd op een vriendelijke manier van hem af te komen), ging het licht uit en vielen de oogjes dicht.
-
02 December 2019 - 22:09
Nico:
Weer fantastische foto’s en heerlijk verhaal -
03 December 2019 - 07:22
Merel:
Wat schrijf je toch heerlijk lieverd! Wat een avontuur is het weer zeg!!! Wat herken ik sem in papa zeg, ook zo’n kluns.. -
03 December 2019 - 08:04
Hans En Ine:
Nou Jacqueline en Cor, de kop is eraf, en wat voor een start!!! Prachtige foto’s en een geweldig verslag, echt genieten voor jullie en ook voor ons! Op naar de nieuwe dag! -
03 December 2019 - 09:03
Monique:
Geweldig om weer mee te mogen reizen. Mijn eigen reis naar Costa Rica van afgelopen zomer beleef ik op deze manier weer helemaal opnieuw :-) Wat hebben jullie de toekan, roodoogkikker en andere dieren goed op de foto gekregen. Complimenten, want dat valt nog niet altijd mee !!! Geniet van de nieuwe dag die komen gaat. -
03 December 2019 - 10:44
Ton:
Wat zijn vogels toch een prachtige dieren, zeker zo vrij in de natuur en gefotografeerd door Jaqueline. Nog heel veel moois de komende dagen. Groet je, -
03 December 2019 - 12:56
Ferry:
This doesn’t get any better -
04 December 2019 - 18:57
Marjolein:
Wat een mooie foto’s heb je alweer gemaakt, en die spinnen ik kan me voorstellen dat je de kriebels ervan krijgt. Leuk om weer met jullie mee te reizen :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
